Ο Μιλίσεβιτς αναφέρεται στο ήρθε και έφυγε από την ομάδα, στις πλάκες των αποδυτηρίων, ενώ δεν παραλείπει να δηλώσει ότι για την ΑΕΚ θα δούλευε και τσάμπα!
Διαβάστε αναλυτικά τη συνέντευξη:
Αν και το όνομα του Ζόραν Σλάβνιτς ήταν εκείνο που προέβαλε ως φαβορί για την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας της ΑΕΚ το καλοκαίρι του '94, ο (τότε) αείμνηστος πρόεδρος της «Ένωσης», ο Μιχάλης Λεφάκης, επέλεξε την σίγουρη και... δοκιμασμένη λύση του Βλάντο Τζούροβιτς.
Την 2η μέρα του Αυγούστου ο Σέρβος τεχνικός συμφωνεί με την ΑΕΚ έναντι 50 εκατομμυρίων δραχμών ευελπιστώντας να αποκτηθεί και ο... Ζέλικο Ρέμπρατσα (!) τον οποίο παραχωρούσε η Παρτίζαν στους «κιτρινόμαυρους» έναντι 150.000 δολαρίων. Το «deal» με τον «Ζέλε» δεν έγινε ποτέ και ο Τζούροβιτς έπρεπε να ξεκινήσει την ανεύρεση ξένων. Στις 16 του μήνα η ομάδα αναχωρεί για το Καπαόνικ όπου πραγματοποιήθηκε το βασικό στάδιο της προετοιμασίας με τον Σέρβο προπονητή να λέει λίγο πριν από την αναχώρηση: «Θα βρούμε εκεί τον Ερυθρό Αστέρα και την Παρτίζαν, αλλά εγώ δεν έχω ψηλούς! Πως να παίξω;»
Μάλιστα για να βοηθηθεί στο Καπαόνικ, τη φανέλα της ΑΕΚ φόρεσαν οι Βλάντε Ντίβατς (!) και Μίροσλαβ Πετσάρσκι οι οποίοι έκαναν εκείνη την περίοδο ατομικές προπονήσεις. Το πρώτο όνομα που είδε το φως της δημοσιότητας ήταν αυτό του Ανταμ Κιθ, τον οποίο ο Τζούροβιτς απέρριψε ασυζητητί. Όμως στις 26 Αυγούστου 1994 κυκλοφόρησε η είδηση για την απόκτηση του γυρολόγου του ΝΒΑ Ουίλιαμ Μπέντφορντ. Βαρύ σέντερ (2.13μ. και 135 κιλά!) και πρωταθλητής με τους Ντιρόιτ Πίστονς το 1990.
Όμως δεν... έκανε για τον λόγο που τον ήθελε η ΑΕΚ, αφού είναι διαφορετικό για έναν παίκτη να είναι μια ζωή ρολίστας και ξαφνικά να παίρνει ρόλο πρωταγωνιστή. Την τελευταία μέρα του Αυγούστου έφτασε στην Αθήνα, αλλά μετά το πρώτο του φιλικό κόντρα στον Ιωνικό Ν.Φ. (1/9) οι τίτλοι στις εφημερίδες έκαναν λόγο για... «άνθρακα αντί θησαυρού» με τον ίδιο να είναι σε άλλο γήπεδο. Δεν ήθελε και πολύ. Μέσα σε ένα 24ωρο αποτέλεσε παρελθόν και ο Σέρβος τεχνικός έριξε βάρος στον φόργουρντ καταλήγοντας στον Τιμ Μπάροους, ο οποίος προέρχονταν από την Βιτσέντζα στην Α2 Ιταλίας! Ψηλό όμως... δεν έβρισκε με τίποτα.
Στα πρώτα φιλικά εντός των συνόρων γνώρισε την μία ήττα μετά την άλλη αφού ούτε ο Τόμπσον (που είχε έρθει για δοκιμή) μπόρεσε να πείσει για την αξία του στη θέση του σέντερ. Στις 12 Σεπτεμβρίου βγήκε στην επιφάνεια το όνομα του Μίρκο Μιλίσεβιτς! Ένας Σέρβος σέντερ, αρκετά βαρύς, αλλά με τρομερή έφεση στο σκοράρισμα. Μόλις αποχώρησε και ο Τόμπσον, έγινε και επίσημο! Στις 16/9 η ΑΕΚ έρχεται σε συμφωνία με τον συμπατριώτη του Τζούροβιτς, ο οποίος είχε γίνει γνωστός στο ελληνικό κοινό από τα παιχνίδια της ΑΕΚ με την Τσιμπόνα! Ο πρώτος σταθμος της καριέρας του έξω από την (πάλαι ποτέ) ενωμένη Γιουγκοσλαβία ήταν η ισπανική Βαγιαδολίδ όπου μέτρησε 15,8 πόντους, 6,9 ριμπάουντ και 1,1 κλέψιμο. Την αμέσως επόμενη σεζόν μετακόμισε στην Ιταλία και δη στη Νάπολι έχοντας σε 40 ματς 16,7 πόντους, 9,6 ριμπάουντ και 65% στα σουτ εντός πεδιάς!!
Ο Μιλίσεβιτς είχε πληροφορηθεί ότι η ΑΕΚ έψαχνε ψηλό και ήταν εκείνος που πήρε τηλέφωνο για να... αυτοπροταθεί. Όπως και έγινε: «Θυμάμαι είχα τηλεφωνήσει στον Τζούροβιτς και του είπα ότι θέλω να παίξω στην ΑΕΚ. Έπειτα από πέντε μέρες με πήρε πίσω και μου είπε 'ΟΚ. Έλα. Σε θέλω'. Και κάπως έτσι ήρθα στην Αθήνα...» είναι η εξήγηση του Σέρβου στο SentraGoal και στη στήλη «Χρόνια και Ζαμάνια» για τη μετακόμισή του στην χώρα μας για λογαριασμό της «Ένωσης». Της ομάδας με την οποία δέθηκε περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη!
Το πρώτο του φιλικό με τη φανέλα της ΑΕΚ θα το δώσει στις 18/9 πετυχαίνοντας 21 πόντους κόντρα στον Πειραϊκό (89-78). Παρά το περίεργο σουλούπι του και το ανορθόδοξο στυλ του, ο Μιλίσεβιτς έγινε αμέσως αγαπητός από τους φίλους της ΑΕΚ. Σε 26 ματς της κανονικής περιόδου και άλλα 4 των πλέι οφς, μέτρησε κατά μ.ο. 21,2 πόντους έχοντας επίσης 6,5 ριμπάουντ, ένα κόψιμο με 60% στα σουτ εντός πεδιάς και 78% στις ελεύθερες βολές.
Μετά τη θητεία του στην ΑΕΚ πέρασε και έναν χρόνο από τον Απόλλωνα Πάτρας τη σεζόν 1995-96, όπου είχε συνθέσει ένα εξαιρετικό δίδυμο ξένων με τον Μπακ Τζόνσον. Ο Μιλίσεβιτς μιλάει σήμερα για την αγαπημένη του ΑΕΚ, θυμάται πράγματα και καταστάσεις, αν και εκείνος είναι (πλέον) μόνιμος κάτοικος Ελλάδας τα τελευταία χρόνια. Το πως και το γιατί, τα εξηγεί ο
«Η Αθήνα είναι το δεύτερο σπίτι μου»
«Όπως θα θυμάστε στην Ελλάδα έπαιξα μπάσκετ δύο χρόνια. Ένα στην ΑΕΚ και ένα στον Απόλλωνα Πάτρας. Στη συνέχεια συνέχισα την καριέρα μου στην Τουρκία όπου και παρέμεινα για μια δεκαετία περίπου. Όμως εδώ και πέντε χρόνια μένω μόνιμα στην Ελλάδα! Αυτή τη στιγμή εργάζομαι ως ατζέντης, τόσο για αθλητές του μπάσκετ όσο του ποδοσφαιρου και του βόλεϊ» μας λέει ο 47χρονος (πια) Μίρκο και κάνει ειδική αναφορά στην οικογένειά του:
«Η σύζυγός μου, η Ράντι Τένεβα, είναι βολεϊμπολίστρια από τη Βουλγαρία. Πιθανόν να το γνωρίζετε αλλά αγωνίζεται στον Ολυμπιακό τα τέσσερα τελευταία χρόνια, έχοντας μεσολαβήσει και μια σεζόν στην Άνκαραγκουτσου ενώ έχει αγωνιστεί και έναν χρόνο στον Πανελλήνιο. Σε λίγο καιρό θα πάρει την ελληνική υπηκοότητα και θα μπορεί να παίξει και στην Εθνική Ελλάδας! Η Αθήνα είναι η δεύτερη πατρίδα μου. Στη Σερβία δεν πάω και τόσο συχνά, αφού εδώ νιώθω το σπίτι μου. Δεν σου κρύβω ότι έχω πάει στη χώρα μου το πολύ 10 φορές από το 1991. Η κόρη μου που είναι επτά χρονών και πάει σε ελληνικό σχολείο. Και μπορώ να σου πω ότι είναι αρκετά ψηλή! Ήδη είναι 1.48μ. και φοράει 35 νούμερο παπούτσι. Μάλιστα όταν την πήγα στο σχολείο ήρθε η δασκάλα και μου είπε ότι κάναμε λάθος , αφού νόμιζε ότι ήταν 12 χρονών! Όμως της αρέσει να παίζει τένις! Ούτε μπάσκετ, ούτε ποδόσφαιρο. Σε όλη την οικογένεια μας αρέσει η Ελλάδα και όπως βλέπεις μιλάω ελληνικά. Δεν είμαι σαν τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς (Γέλια)».
«Δεν κάρφωνα όταν έπαιζα και... καρφώνω τώρα!»
Στη συνέχεια άρχισε να ξεδιπλώνει τις καθημερινές του ασχολίες και τους τρόπους που βρίσκει για να περνάει τον ελεύθερο χρόνο του: «Τις ελεύθερες ώρες μου λατρεύω να πηγαίνω για ψάρεμα, ενώ μου αρέσει πολύ και το τένις. Όποτε πηγαίνω στη Βουλγαρία, στην πατρίδα της γυναίκας μου, παίζω κάθε μέρα. Ομως στην Ελλάδα είναι δύσκολο γιατί δεν ασχολούνται πολύ με το άθλημα. Μόνο με ποδόσφαιρο και μπάσκετ. Τίποτε άλλο», ενώ κάνει και μια... μεγάλη αποκάλυψη! «Εγώ δεν παίζω ιδιαίτερα μπάσκετ. Πολύ λίγο για την ακρίβεια. Αν και πηγαίναμε κάθε Σαββατοκύριακο εδώ στη Δραπετσώνα που μένω, τώρα το έχουμε κόψει. Και να σου πω ποια είναι η πλάκα; Μπορεί όταν έπαιζα να μην κάρφωνα, αλλά τώρα μπορώ και καρφώνω! (Γέλια) Φυσικά δεν έχω χάσει και την ευστοχία μου στα τρίποντα. Ακόμα τα βάζω! Άλλωστε το σουτ είναι σαν το ποδήλατο. Δεν ξεχνιέται ποτέ...»
«Ο Τζούροβιτς με έδιωξε από την ΑΕΚ και εξαιτίας μου απολύθηκε!»
Γυρίζοντας τον χρόνο πίσω έφερε πρώτα απ' όλα στο μυαλό του το «διαζύγιο» με την ΑΕΚ το οποίο (όπως είπε) το θυμάται ακόμα με παράπονο και ένα μεγάλο «γιατί»: «Η χειρότερη στιγμή μου ήταν όταν τελείωσε η χρονιά στην ΑΕΚ. Θυμάμαι με είχε πάρει τηλέφωνο ο μάνατζερ και μου είχε πει `Μίρκο ο Τζούροβιτς δεν σε υπολογίζει και πρέπει να βρεις άλλη ομάδα'. Δεν κατάλαβα ποτέ μου το γιατί αφού προερχόμουν από μια πολύ καλή χρονιά. Έτσι αποφάσισα να πάω στην Πάτρα όπου είχαμε και εκεί πολύ καλή ομάδα. Μπορώ να σου πω καλύτερη από την ΑΕΚ, αφού έπαιξα με παίκτες όπως οι Μπακ Τζόνσον, Βετούλας, Βούκσεβιτς, Μολφέτας». μως η ΑΕΚ εξακολουθεί να είναι το... σαράκι του: «Ο Τζούροβιτς έκανε άλλη ομάδα και στη θέση τη δική μου είχε πάρει τον Άντονι Πελ.
Όμως πως τα φέρνει ο καιρός... Θυμάμαι παίζαμε εναντίον της ΑΕΚ στην Πάτρα και χάναμε με 13 πόντους περίπου τέσσερα λεπτά πριν από το τέλος. Σ' αυτό το διάστημα σημείωσα 16 πόντους και ο Απόλλωνας κέρδισε το ματς. Ξέρεις τι έγινε μετά; Η ΑΕΚ απέλυσε τον Τζούροβιτς! Αν δεν κάνω λάθος πρέπει να είχα βάλει 3-4 τρίποντα από τα 10 μέτρα σ' εκείνο το ματς. Παρόλα αυτά, η ΑΕΚ έμεινε για πάντα στην καρδιά μου. Μπορεί να έπαιξα στο εξωτερικό πολλά χρόνια, αλλά δηλώνω οπαδός της. Είμαι ΑΕΚ».
«Δουλεύω και... τσάμπα στην ΑΕΚ για να τη βοηθήσω!»
Μάλιστα προέβη και σε μια... αποκάλυψη αφού όπως είπε «παραλίγο και η σύζυγός μου θα πήγαινε στην ΑΕΚ. Ομολογώ ότι το γυναικείο βόλεϊ της ομάδας είναι καλό», ενώ εξέφρασε και τη στεναχώρια του για την κατάντια του τμήματος μπάσκετ τα τελευταία χρόνια, με αποκορύφωμα να βρεθεί η ομάδα στην Β' Εθνική: «Στεναχωριέμαι πολύ που τη βλέπω σε αυτήν την κατάσταση αλλά ευελπιστώ σε δύο, το πολύ τρία χρόνια να έχει επιστρέψει εκεί που ανήκει. Στην Α1 κατηγορία». Και σε αυτό το σημείο μίλησε για τα... μελλοντικά του σχέδια! «Θέλω κάποια στιγμή να δουλέψω στην ΑΕΚ. Να είμαι ο μάνατζέρ της! Αρκεί να είμαι στην Ελλάδα. Αν είμαι... θα το ήθελα πολύ», ενώ όπως ξεκαθάρισε για την ΑΕΚ θα μπορούσε να δουλέψει και... τσάμπα. Τουλάχιστον αυτό ισχυρίστηκε ο ίδιος λέγοντας ότι «την ΑΕΚ την αγαπάω περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη ομάδα. Δεν με πειράζει αν δεν μπορούν να πληρώσουν. Εγώ θα δούλευα τσάμπα για να τη βοηθήσω. Θα την αγαπάω για πάντα αυτήν την ομάδα. Για πάντα. Και ξαναλέω. Θα κάνω ότι μπορώ για να τη βοηθήσω».
«Ο Μπλάκμαν έκλαιγε για μια... μοντέλα!» Θέλοντας να... ελαφρύνει κλίμα, ο Μιλίσεβιτς θυμήθηκε τον Ρολάντο Μπλακμαν, με τον οποίο διατηρεί ακόμα και σήμερα φιλικές σχέσεις: «Η παρέα με τον Μπλάκμαν ήταν πάντα... interesting! (Γέλια) Μιλάμε ακόμα! Έχουμε κρατήσει επαφή και από ότι μου έχει πει θα έρθει τον άλλον μήνα στην Ελλάδα. Αυτό που μου έχει μείνει ύστερα από τόσα χρόνια ήταν κάποια στιγμή που χτύπησε το τηλέφωνό μου στις 6.30 το πρωί. Ήταν ο Ρολάντο και μου είπε να πάω από το σπίτι του γιατί δεν ένιωθε καλά. Του λέω `άσε με να κοιμηθώ' αλλά εκείνος ήταν ανένδοτος! Αν και είχαμε προπόνηση στις 10 ξεκίνησα να πάω σπίτι του» μας εξιστορεί ο 47χρονος Μίρκο και συνεχίζει: «Αυτός έμενε στην Εκάλη τότε και εγώ στην Φιλοθέη, εκεί που είναι το αμερικάνικο κολέγιο Όταν έφτασα σπίτι του τον βρήκα να κλαίει! `Τι έχεις;' τον ρωτάω και εκείνος μου λέει ότι ήθελε να χωρίσει τη γυναίκα του για χάρη μιας... Ελληνίδας! Και ήταν παντρεμένος με τέσσερα παιδιά. Η γυναίκα που είχε ερωτευτεί στην Ελλάδα ήταν... μοντέλα και έκλαιγε για χάρη της. Δεν ήξερε τι να κάνει και αν δεν με απατά η μνήμη μου πρέπει να την έλεγαν Άντζελα. Πολύ όμορφη γυναίκα. Ο Ρολάντο είναι φοβερό παιδί. Κάναμε κολλητή παρέα τότε και όπως σου είπα έχουμε κρατήσει επαφή. Μάλιστα όταν ήμουν στην Τουρκία ήταν μέλος του προπονητικού τιμ στην εθνική Τουρκία».
«Δεν θέλω να... πεθάνεις μωρό μου', έλεγα στον Γκέκο!»
Όσον αφορά τις πλάκες στα αποδυτήρια, ο Μιλίσεβιτς επανέφερε στη μνήμη του και τα πειράγματα στον 35χρονο (τότε) Γκέκο, ο οποίος είχε επιστρέψει το καλοκαίρι του '94 στην ΑΕΚ (σ.σ. μετά τη σύντομη θητεία του στον Παναθηναϊκό) για να κλείσει την καριέρα του: «Συνέχεια κάναμε πλάκα στον Γκέκο. Ειδικά εγώ. Ήταν μεγάλος όταν πήγα εγώ στην ΑΕΚ. Αν δεν κάνω λάθος πρέπει να ήταν 35-36 ετών και να τελείωνε την καριέρα του και εγώ τον πείραζα συνέχεια. Του έλεγα `δεν θέλω να πεθάνεις μωρό μου' και τον προέτρεπα να σταματήσει λόγω της ηλικίας του! (Γέλια)». Ενώ κλείνοντας το κεφάλαιο με τις πλάκες και τα πειράγματα, αναφέρθηκε στα... νυχτοπερπατήματα που έκαναν: «Η αλήθεια είναι ότι βγαίναμε συνέχεια έξω. Και εγώ και ο Μπλάκμαν και όλοι μας! Και κάποιος άνθρωπος του προέδρου, του κ. Λεφάκη, το είχε πει στον Τζούροβιτς. Αν δεν κάνω λάθος πρέπει να ήταν παραμονές ενός αγώνα με το Περιστέρι που είχαμε χάσει. Τότε με είχε πλησιάσει ο κόουτς και μου είπε: `Γιατί είσαι τόσο άσπρος; Μάλλον δεν κοιμήθηκες χθες'. Και εκείνη τη στιγμή πετάχτηκε ο μαλ...ας ο Μπλάκμαν και του λέει του Τζούροβιτς `Κοίτα. Κοίτα πόσο άσπρος είναι...' Εμείς μιλούσαμε με τον κόουτς τά στα σέρβικα και ο Μπλακμαν με ρώτησε τι λέγαμε. Μόλις του εξήγησα ότι εκείνος φαινόταν ακόμα πιο άσπρος από το ξενύχτι, έχασε τα λόγια του!! Φαντάζεσαι τι έγινε μετά. Πραγματικός χαμός στα αποδυτήρια από τον Τζούροβιτς...»
«Άρχισα τις ραβέρσες λόγω των... κιλών!»Φυσικά το σήμα... κατατεθέν του Μιλίσεβιτς ήταν τα παραπανίσια του κιλά και το περίεργο στυλ που σούταρε. Μπορεί να μην πήδαγε εφημερίδα, αλλά τη δουλίτσα του την έκανε πολύ καλά. Και μάλιστα με το παραπάνω. Εμείς μπήκαμε στον πειρασμό να τον ρωτήσουμε. Τόσο για τα κιλά του, όσο και για τον ανορθόδοξο τρόπο που έστελνε τη μπάλα στο αντίπαλο καλάθι: «Θα σου πω κάτι. Όταν ξεκίνησα στον Ερυθρό Αστέρα ήμουν μόλις 93 κιλά και δεν έπαιζα πεντάρι. Τριάρι και τεσσάρι ήμουν! Όμως στη συνέχεια μου δημιουργήθηκε πρόβλημα με τον θυρεοειδή και πήρα 30-40 κιλά!! Κάθε μέρα παίρνω 5 χαπάκια για αυτό το πρόβλημα. Και 300 ώρες να κάνεις προπόνηση, δεν μπορείς να το αποφύγεις. Από τη στιγμή λοιπόν που πήρα τα κιλά, έπρεπε να αλλάξω και τον τρόπο με τον οποίο έπαιζα. Μέχρι τότε δεν χρησιμοποιούσα καθόλου τα hook! Καθόλου όμως. Τότε ήρθε ο Τζούροβιτς και μου είπε: `Εσύ μαλ...α θα παίζεις πεντάρι από εδώ και στο εξής και θέλω να δουλέψεις στις ραβέρσες. Και κάπως έτσι τις ξεκίνησα. Μέχρι τότε είχα τελείως διαφορετικό στυλ, το οποίο αναγκάστηκα να αλλάξω λόγω των κιλών που είχα πάρει». Και εξηγεί πως μπορούσε να σημειώσει εύκολα καλάθι απέναντι σε ψηλότερους αντιπάλους: «Δεν με πείραξε που πήρα τα κιλά, αφού είχα πολύ γρήγορα πόδια. Γι' αυτό και σημείωνα καλάθια απέναντι στους ψηλότερους σέντερ, όπως ήταν ο Βράνκοβιτς ή ο Φασούλας. Δεν μπορούσαν να με ακολουθήσουν. Θα σου πω κάτι. Ο μοναδικός που μπόρεσε να μου ρίξει τάπα ήταν ο Σιγάλας. Ούτε ο Στόγιαν, ούτε ο Παναγιώτης, ούτε κανείς άλλος».
«Με δύο μήνες προπόνηση παίζω στην Α1!»
Ο Μιλίσεβιτς είχε και την... έκπληξη έτοιμη! «Μέχρι τα 40 μου έπαιζα μπάσκετ και μπορώ να σου πω ότι ήμουν πολύ καλός. Είχε τύχει να σημειώσω 28 πόντους μ' ένα επτά τρίποντα σε ένα ημίχρονο κόντρα στην Μπεσίκτας. Και αν δεν είχα τραυματιστεί θα τελείωνα το ματς με 80 πόντους (Γέλια). Τελικά σταμάτησα στους 38 ή 40 αν θυμάμαι καλά. Και τους κερδίσαμε. Το ίδιο και με αντίπαλο τη Γαλατασαράι». Και το... μπουμπούνισε! «Τι θέλω να πω με αυτό; Με δύο μήνες προπόνησης μπορώ να παίξω σε όλες τις ομάδες της Α1. Με εξαίρεση βέβαια τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό. Πιστεύω ότι μπορώ. Βέβαια αν θέλει η ΑΕΚ να παίξω τώρα στην Β' Εθνική, πολύ ευχαρίστως να το κάνω! (Γέλια). Πάντως θα μου άρεσε να γίνει ένα φιλικό για μένα και να παίξουν αντίπαλες η ΑΕΚ με τον Ερυθρό Αστέρα. Θα το ήθελα πολύ... Και αυτό διότι ο Αστέρας ήταν η ομάδα που ξεκίνησα να παίζω και η ΑΕΚ αυτή που αγάπησα».
«Μόνο με τον Φάνη Χριστοδούλου είχα πρόβλημα...»
Προηγουμένως μας είπε ότι δεν υπήρχε κάποιος ψηλός που να τον δυσκόλευε. Υπήρχε όμως ένας... ημίψηλος! «Ο Φάνης ήταν ο αγαπημένης μου παίκτης στην Ελλάδα. Έκανε τα πάντα. Φοβερός και τρομερός. Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν παίκτες σαν και αυτόν. Άλλωστε ήταν και ο μοναδικός που με δυσκόλευε κάθε φορά που παίζαμε αντίπαλοι. Δεν μπορούσα να σκοράρω εύκολα όταν με μάρκαρε. Και αυτό διότι ήταν στα δύο μέτρα, και άλλοτε με έπαιζε χαμηλά και άλλοτε την ώρα που ξεκινούσα την προσπάθεια. Το ίδιο και ο αδερφός του ο Χρήστος Χριστδούλου, ο οποίος ήταν δυνατό παιδί». Και συνεχίζει λέγοντας: «Ξέρεις γιατί με δυσκόλευε πολύ ο Φάνης; Επειδή προσπαθούσε να μην πάρω καθόλου τη μπάλα. Και τα κατάφερνε τις περισσότερες φορές. Και ξέρεις. Όταν την έπαιρνα, τελείωσε! Καλαθάκι! Κάτι ανάλογο έκανε και ο Σιγάλας». Όσον αφορά το αντίθετο; «Δεν υπήρχε παίκτης σαν τον Ράτζα. Κάθε φορά που παίζαμε αντίπαλοι θυμάμαι ότι σημείωνε 30 πόντους αυτός και άλλους 30 εγώ! Για μένα ήταν το καλύτερο πεντάρι στην Ευρώπη και με λίγο προπόνηση μπορεί να ξαναπαίξει άνετα».
«Έλεγα να ποντάρουν τα λεφτά τους κόντρα στον Καζλάουσκας!»
Λίγο πριν κλείσει ο Μιλίσεβιτς θυμήθηκε ένα βράδυ στην Πόλη, την παραμονή του αγώνα Ελλάδας-Τουρκίας για το Μουντμπάσκετ: «Είχαμε βγει έξω πριν από το παιχνίδι της Ελλάδας με την Τουρκία για το Μουντομπάσκετ. Μάλιστα είχα πει σε μια παρέα Ελλήνων, μεταξύ των οποίων ήταν και ο Γιώργος Λιμνιάτης ότι υποστηρίζω την Ελλάδα, αλλά πίστευα ότι θα χάσει. Όπως και έχασε. Τότε η εθνική είχε προπονητή τον Καζλάουσκας» και όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια της κουβέντας, δεν είχε και την... καλύτερη άποψη για τον Λιθουανό προπονητή: «Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω πώς έχασε την περσινή Ευρωλίγκα. Είχε ομάδα ΝΒΑ και δεν κέρδισε στον τελικό τον χειρότερο Ολυμπιακό των τελευταίων χρόνων! Δεν σου κρύβω ότι το είχα προβλέψει και έλεγα σε φίλους και γνωστούς να παίξουν κόντρα στον Καζλάουσκας στο φάιναλ φορ για να βγάλουν λεφτά! Και όλοι με κορόιδευαν και μου έλεγαν `τι μαλ...ς» είσαι που τα λες αυτά' (Γέλια) Και να που δικαιώθηκα. Άλλωστε είμαι φίλος με τον Ντούσαν Ίβκοβιτς και έβλεπα αρκετές προπονήσεις του Ολυμπιακού πέρυσι. Ο άνθρωπος είναι γιατρός! Έχοντας πάρει τρεις φθηνούς Αμερικανούς με 20.000-25.000 το μήνα, έναν παικταρά όπως ο Σπανούλης και έναν εξαιρετικό παίκτη όπως ο Πρίντεζης πήρε το ευρωπαϊκό. Και στον τελικό ο Καζλάουσκας έχασε ματς που κέρδιζε 19 πόντους, ενώ από τύχη πήρε τον ημιτελικό. Το ίδιο καλός με τον Ίβκοβιτς είναι και ο Ομπράντοβιτς, αλλά εδώ υπάρχει μια μεγάλη διαφορά. Ο Ομπράντοβιτς δεν πρόκειται να αναλάβει ποτέ μια ομάδα των 7-8 εκατομμυρίων μπάτζετ όπως ο Ίβκοβιτς. Μόνο από 20 εκατομμύρια και πάνω (Γέλια)».
Από aek-live.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου